Insethades3441
Registered User
- Joined
- May 30, 2023
- Messages
- 12
- Points
- 3
Lisa stond klaar om haar ronde als kietelaar te beginnen. Tom en Sophie, allebei nu deelnemers, stonden geconcentreerd aan de zijkant van de mat. Sophie moest haar linkerhand op groen plaatsen, terwijl Tom zjin rechtervoet op geel zetten. Lisa gooide de dobbelsteen met een speels gebaar, en na een paar spannende seconden kwam hij tot stilstand op een 1. Ze gaf een uitroep van opwinding: “Voeten en tenen!” Tom en Sophie wisselden een nerveuze blik; dit kon voor allebei uitdagend worden. Lisa besloot om met Tom te beginnen. Ze ging op haar knieën voor hem zitten en keek met een brede glimlach naar zijn blote voeten. "Zeg eens, Tom, hoe kietelig zijn jouw voeten eigenlijk?" Tom grinnikte, en zei “Ze doen mij helemaal niet”. Maar Lisa zag een twinkeling van bezorgdheid in zijn ogen. Ze begon heel lichtjes met haar vingertoppen over zijn voetholte te glijden, en al snel zag ze zijn spieren aanspannen terwijl hij zijn best deed om niet te lachen. “Kom op, dit houdt je toch wel vol, toch?” plaagde Lisa, terwijl ze wat harder zijn voetzolen kietelde. Dit bleek een schot in de roos te zijn. Tom kon zich niet langer inhouden en schoot in de lach. “HAHAHAHAHA NIET MIJN VOETEN! riep hij, zijn evenwicht wankel terwijl hij probeerde niet om te vallen. Lisa probeerde zijn tenen, maar het lachen verminderde. Toen waren de 15 seconden om. “Nou Tom, ook jouw kietelplek weten we nu” zei Lisa. Met een tevreden blik draaide Lisa zich nu naar Sophie, die nerveus haar voet omhoog hield, alsof dat haar kon beschermen. "En nu jij," zei Lisa met een speelse dreiging, terwijl ze haar vingers dichterbij bracht. Sophie’s ogen werden groot terwijl Lisa langzaam dichterbij kroop. Ze klemde haar lippen op elkaar, vastberaden om haar reactie te verbergen. Lisa begon met zachte, lichte aanrakingen langs de voetholte van Sophie. Sophie beet op haar lip, maar haar gezicht verraadde haar – ze probeerde duidelijk haar kietelreactie te onderdrukken. “mmmmmmmphhhh ik kan daar goed tegen kietelen hoor” zei Sophie. “Oh, hou je het echt in, Sophie?” daagde Lisa haar uit, terwijl ze nu haar vingertoppen behendig naar Sophie’s tenen liet gaan. Dit bleek precies de plek te zijn die ze wilde vermijden. Een giechel ontsnapte haar, ondanks haar beste poging om stil te blijven. “HAHAHAHAAHAAAAA! NEEE, NIET MIJN TENEN!” riep Sophie, terwijl ze haar voet probeerde weg te trekken zonder haar positie op de Twister-mat op te geven. Lisa zette door, haar vingers dansten nu over Sophie’s tenen, terwijl Sophie uit alle macht probeerde haar evenwicht te bewaren. Met een laatste kietelstreek onder haar kleine teen, brak Sophie’s zelfbeheersing bijna volledig. “HAHAHAHAHAH, LISA, IK ZWEER HET! DIT IS ZO ONEERLIJK!” Lisa grinnikte terwijl de 15 seconden afliepen. “Niet slecht, Sophie, maar ik zie dat ook jij zo je zwakke plekken hebt!”
Ze gingen verder. Tom moest zijn linkerhand op blauw plaatsen, terwijl Sophie haar rechtervoet op rood zette, waardoor ze nog dichter bij elkaar kwamen te staan, bijna in een verstrengelde houding. Lisa gooide de dobbelsteen opnieuw, en deze keer viel hij stil op een 4. “Ribben en zijkanten!” kondigde ze grijnzend aan. Lisa besloot om het spannend te maken en begon haar aanval op Sophie’s ribben, waar ze wist van vorige ronden dat ze daar erg kietelig is. Sophie proestte het al snel uit. "Hahahahaha nee! Dit is niet eerlijk je weet mijn zwakke plekken al!" gilde ze, terwijl ze haar best deed om niet uit balans te raken. Lisa ging vol overgave door, kietelde haar ribben links en rechts. “HAHAHAHA KOM OP KIETEL TOM!” zei Sophie. Toen Lisa stopte, had Sophie moeite om haar ademhaling weer onder controle te krijgen. Maar ze had zich nog net overeind weten te houden. Lisa draaide zich langzaam naar hem toe, een uitdagende grijns op haar gezicht. Tom probeerde nonchalant te blijven en haalde zijn schouders op. "Kom maar op, ik ben er klaar voor," zei hij, alsof hij niet de minste angst voelde voor haar aanval. Lisa stak haar handen uit en begon voorzichtig zijn zijden te kietelen. In het begin leek Tom goed stand te houden, hij kneep zijn lippen op elkaar en probeerde kalm te blijven. Maar Lisa, vastbesloten om een reactie uit te lokken, verschoof haar kietelende vingers net iets omhoog, dichter bij zijn ribben. Het duurde niet lang voordat Tom’s gezichtsuitdrukking veranderde. Zijn mondhoeken begonnen te trillen, en al snel ontsnapte hem een onderdrukte lach. “O-oh nee… niet daar…” mompelde hij, maar hij kon zich niet langer inhouden. "hahahah! NEE, HAHA, LISA, STOP!" riep hij, terwijl hij bijna zijn evenwicht verloor. Toen de tijd eindelijk voorbij was, liet Lisa hem los, en Tom leunde zwaar op zijn arm om niet om te vallen. “Nou, ik denk dat we jouw tweede zwakke plek ook kennen, Tom,” zei Lisa triomfantelijk.
Ze gingen verder. Sophie moest haar rechterhand op groen zetten, terwijl Tom zijn linkerhand op rood plaatste, wat hen nog dichter bij elkaar bracht in een ingewikkelde houding. Lisa, met haar rol als kietelaar, gooide de dobbelsteen met een speels gebaar. Hij rolde langzaam tot hij stilstond op een 6. "Vrije keuze!" riep Lisa verrukt uit. Ze nam even de tijd om haar 'doelwitten' te bekijken, een speelse vonk in haar ogen. Sophie en Tom wisselden een nerveuze blik; een vrije keuze betekende dat Lisa hen op hun meest kietelbare plekken kon aanpakken. Lisa besloot haar kans te grijpen en begon langzaam met Tom’s voeten die toch de beste reactie opleverde. Haar vingers gleden al snel over zijn blote voeten. Tom deed zijn uiterste best om kalm te blijven, maar hij barsste al snel uit. “HAHAHAHAHAH KOM OP LISA NIET MIJN VOETEN, KIETEL ERGENS ANDERS” zei Tom. “Ik weet dat dit effectief is Tom, jij hebt hetzelfde gedaan bij mijn oksels. Terwijl ze Tom’s voeten met een hand bleef kietelen, wendde Lisa zich plotseling tot Sophie en kietelde met een snelle beweging haar buik. Sophie schoot in de lach en wankelde gevaarlijk. “HAHAHAHA!, NEE LISA! NIET WEER MIJN BUIK HAHAHA!” riep ze uit, terwijl ze probeerde haar evenwicht te bewaren. “Okay, dan gaan we naar je tenen” zei Lisa. Ze bracht haar vingers naar haar tenen en Sophie explodeerde “HAHAHAHAHAHHA NEEEEE OOK NIET DAAAR”. Sophie wankelde gevaarlijk en in de laatste seconden schreeuwde Sophie “GENOEG IK GEEF OP”. “Yess deze ronde is voor mij” schreeuwde Tom. “Proficiat, nu is het mijn beurt om het jullie lastig te maken” zei Sophie.
Terwijl Sophie haar verlies erkende, bereidde ze zich vastberaden voor op haar ronde als kietelaar. Tom moest zijn linkerhand op blauw plaatsen, terwijl Lisa haar rechtervoet op geel moest zetten. Sophie gooide de dobbelsteen met een speelse glimlach. Het kleine witte blokje draaide en stuiterde over de vloer, en na een paar spannende seconden kwam het tot stilstand op een 2. "Bovenbenen!" riep Sophie uit. Ze besloot bij Lisa te beginnen. "Ik hoop dat je hier goed tegen kunt, Lisa," zei ze, terwijl ze zachtjes met haar vingertoppen over Lisa’s bovenbenen streek. Lisa bleef echter ontspannen, net zoals ze in de voorgaande ronde had gedaan. “Dit doet me niets” riep Lisa. Toen draaide Sophie zich met een brede grijns naar Tom. "En nu jij," zei ze terwijl ze zich klaarmaakte om zijn bovenbenen onder handen te nemen. Tom probeerde zich nonchalant te houden, maar toen Sophie haar kietelende vingers over zijn bovenbenen liet glijden, moest ook hij toch zijn best doen om zijn lach in te houden. Al snel werd zijn gezicht echter verraden door een breed lachende grijns. “Mmmmphhhhh!” riep hij. Hij bleek er slechter tegen te kunnen dan Lisa, maar hield goed stand. Tom en Lisa riepen samen “Dit is een makkie”. Sophie glimlachte en wist dat ze de andere wel klein zou krijgen. Sophie liet hun zelfverzekerde reactie niet aan zich voorbijgaan en besloot dat het tijd was om een tandje bij te schakelen.
Dit keer moest Tom zijn rechterhand op groen plaatsen, terwijl Lisa haar linkerhand op rood moest zetten. Hierdoor stonden ze dicht bij elkaar en moesten ze balanceren in een ongemakkelijke, half gedraaide houding. Sophie gooide de dobbelsteen en hij viel stil op een 1. "Voeten en tenen!" riep ze triomfantelijk uit. Tom schrok dit ging moeilijk worden, Lisa was nog niet op de voeten gekieteld en dit was zijn grootste zwakke plek. Sophie besloot om bij Tom te beginnen, die nerveus grinnikte en zijn voet iets naar achteren trok. “Oh nee, kom op Sophie, niet mijn voeten,” zei hij lachend. Maar Sophie liet zich niet afschrikken. Ze ging op haar knieën zitten en begon met lichte, snelle bewegingen haar vingers langs de onderkant van zijn voet te laten glijden. Tom’s reactie was bijna onmiddellijk. “HAHAHAHAHAHAHA NIEEEEET DAAAAAAR SOPHIE!” schreeuwde Tom. Sophie zei “Nu ga ik je breken hoor!” “HAHAHAHA NOOOIT” riep Tom, maar hij begon steeds meer te wankelen. Sophie ging even naar zijn tenen, maar zijn lachen nam af en dus probeerde ze nog een keer zijn voeten. “HAHAHAHAHA KOM OP STOP” riep hij. De tijd was om en Tom had het met hakken over de sloot gehaald. Toen Tom’s tijd voorbij was, draaide Sophie zich vol enthousiasme naar Lisa. Lisa was nerveus, haar voeten waren nog niet gekieteld vandaag, maar normaal kon ze pedicures niet uitstaan. Sophie begon eens met de tenen sinds dit bij haarzelf de grootste zwakte was. Helaas kwam er niet de reactie die ze gehoopt had, Lisa zei “Oh je gaat naar mijn tenen, die doen me niks”. “Mmhh, dan je voeten eens proberen?” zei Sophie. Ze begon zachtjes aan de onderkant van Lisa’s voet te kietelen. Lisa beet op haar lip, maar al snel kon ze het niet langer tegenhouden en begon ze te giechelen. “HAHAHAHA! Nee, Sophie, niet daar! Niet mijn voeten!” riep ze, terwijl ze krampachtig haar evenwicht probeerde te bewaren. Ze bleef lachen maar niet zo erg als bij haar andere kietelplekken en gelukkig was de tijd snel voorbij. Toen de tijd eindelijk om was, lieten zowel Tom als Lisa vermoeid hun schouders zakken, hun voeten nog tintelend van de intense kietelronde. Sophie keek tevreden toe en zei: “Nou, ik weet wel dat jullie zwakke plekken nog steeds hetzelfde zijn!”
Sophie begon zich zorgen te maken, ze moest een van de twee zien te breken. Dit keer moest Tom zijn rechtervoet op geel plaatsen, terwijl Lisa haar rechter hand op blauw moest zetten. Sophie gooide de dobbelsteen opnieuw, en deze keer kwam hij stil te liggen op een 3. "Buik en navel!" riep ze triomfantelijk, terwijl een brede grijns over haar gezicht gleed. Voor Lisa zou dit veel lastiger worden dan haar voeten, Tom was nog niet gekieteld op zijn buik en navel, dus dat was een grote onbekende. Sophie besloot met Tom te beginnen, misschien vond ze wel dat Tom’s buik zijn grote zwakte was. Met lichte, cirkelende bewegingen van haar vingers begon ze Tom’s buik te kietelen. Ondanks alle spanning gebeurde er niet veel, Tom’s buik kon blijkbaar goed tegen kietelen. “Dit doet me niks” zei Tom. “Misschien deze navel dan? zei Sophie, terwijl ze haar vinger in zijn navel beweegde. Ook hier gebeurde niks, Lisa werd nu ook echt nerveus, hoe kon ze dit overleven? Toen wendde Sophie zich met nog meer vastberadenheid tot Lisa. “Jouw beurt en jouw zwakke plek weet ik nog,” zei ze met een uitdagende blik. Lisa kneep haar ogen dicht en hapte naar adem, in deze omgekeerde positie was haar navel extra kwetsbaar. Sophie liet haar vingers langzaam naar Lisa’s navel glijden en tikte er lichtjes op. Lisa ontplofte en schreeuwde “HAHAHAHAHAHA NEEEEEEE NIET DAAR”, terwijl ze haar buik zoveel mogelijk probeerde in te houden om de vingers te ontwijken. Sophie bleef door kietelen en ging met een vinger Lisa’s navel in. “HAHAHAHA NEEE NIET MIJN NAVEL HAHAHAHAHAHA”, Lisa wankelde en moest uiteindelijk opgeven. Lisa viel lachend op de mat, nog nahijgend van de intense kietelbeurt. Sophie sprong triomfantelijk omhoog. "Eindelijk! Ik wist dat ik je kon breken!" riep ze, haar armen in de lucht geheven. Tom stak een hand uit om Lisa overeind te helpen, terwijl hij grinnikte. “Dat was een behoorlijke strijd, Lisa. Maar geef toe, je navel is echt je zwakke plek.”
Toen het spel officieel voorbij was, stond Lisa met een nerveuze glimlach in het midden van de kamer. "Oké, oké, ik geef toe... ik heb verloren," zei ze, terwijl ze haar handen in de lucht hief als teken van overgave. "Maar vijf minuten? Moet dat echt zo lang?" Sophie en Tom keken elkaar aan, hun grijnzen spraken boekdelen. "Regels zijn regels," zei Tom, terwijl hij zijn handen samenwreef. "Je wist waar je aan begon, Lisa," voegde Sophie met een plagerige toon toe. Toen Lisa op de mat lag, zagen Sophie en Tom elkaar weer grijnzend aan. "Oksels en navel, toch?" zei Sophie met een speelse blik. Lisa’s ogen werden groot. "Nee! Jullie weten dat dat mijn zwakke plekken zijn!" riep ze, terwijl ze tevergeefs probeerde haar armen tegen haar lichaam te drukken. "Precies daarom," zei Tom, terwijl hij Lisa's armen voorzichtig omhoog hield. “We kunnen deze kans niet laten liggen.” Sophie begon als eerste, haar vingers lichtjes over Lisa’s oksels bewegend. De reactie was onmiddellijk en explosief. “HAHAHAHA NEEEEE, NIET DAAR, ALSJEBLIEFT!” gilde Lisa, terwijl ze zich probeerde los te wurmen. Haar gelach vulde de kamer, en ze kronkelde op de mat, maar Tom hield haar stevig vast. Toen Sophie even stopte, nam Tom het over. "Mijn beurt," zei hij met een brede grijns. Zijn vingers vonden direct hun weg naar Lisa’s oksels en voerden een genadeloze aanval uit. Lisa leek haast door het plafond te willen gaan. “HAHAHAHAHA STOP! OKÉ, JULLIE WINNEN! HAHAHAHA!” riep ze, maar de vijf minuten waren nog lang niet voorbij. Sophie verschoof haar aandacht naar Lisa’s buik, haar vingers cirkelend rond haar navel. “Weet je wat, Tom? Dit lijkt me ook een geweldige plek,” zei ze met een ondeugende lach. Lisa begon al te lachen voordat Sophie haar navel echt aanraakte. Toen Sophie haar vingers lichtjes in haar navel liet glijden, verloor Lisa alle controle. "HAHAHAHAHA IK KAN NIET MEER! ALSJEBLIEFT! NIET MIJN NAVEL!" gilde ze, terwijl ze van het lachen nauwelijks adem kreeg. Sophie en Tom wisselden een tevreden blik. "Ik denk dat we haar precies op de goede plekken hebben," zei Tom, terwijl hij even naar Sophie knikte om door te gaan. Sophie bleef bij de navel, terwijl Tom opnieuw haar oksels kietelde. Lisa’s gelach werd bijna hysterisch. Eindelijk ging de timer af, en Sophie en Tom stopten hun aanval. Lisa lag uitgeput op de mat, tranen van het lachen over haar wangen. "Jullie... zijn echt verschrikkelijk," bracht ze uit tussen diepe ademhalingen door. Sophie gaf haar een vriendschappelijke tik op de schouder. "Misschien, maar geef toe, dit was een van de leukste vijf minuten van de dag." Tom knikte instemmend. "En we weten nu zeker waar jouw zwakke plekken zijn. Volgende keer misschien een beetje minder verliezen?" Lisa kon alleen maar hoofdschuddend lachen."Volgende keer? Ik ga nooit meer met jullie Twisteren..." Maar haar glimlach zei genoeg: het was een dag om nooit te vergeten.
AI foto van de laatste scene:
Ze gingen verder. Tom moest zijn linkerhand op blauw plaatsen, terwijl Sophie haar rechtervoet op rood zette, waardoor ze nog dichter bij elkaar kwamen te staan, bijna in een verstrengelde houding. Lisa gooide de dobbelsteen opnieuw, en deze keer viel hij stil op een 4. “Ribben en zijkanten!” kondigde ze grijnzend aan. Lisa besloot om het spannend te maken en begon haar aanval op Sophie’s ribben, waar ze wist van vorige ronden dat ze daar erg kietelig is. Sophie proestte het al snel uit. "Hahahahaha nee! Dit is niet eerlijk je weet mijn zwakke plekken al!" gilde ze, terwijl ze haar best deed om niet uit balans te raken. Lisa ging vol overgave door, kietelde haar ribben links en rechts. “HAHAHAHA KOM OP KIETEL TOM!” zei Sophie. Toen Lisa stopte, had Sophie moeite om haar ademhaling weer onder controle te krijgen. Maar ze had zich nog net overeind weten te houden. Lisa draaide zich langzaam naar hem toe, een uitdagende grijns op haar gezicht. Tom probeerde nonchalant te blijven en haalde zijn schouders op. "Kom maar op, ik ben er klaar voor," zei hij, alsof hij niet de minste angst voelde voor haar aanval. Lisa stak haar handen uit en begon voorzichtig zijn zijden te kietelen. In het begin leek Tom goed stand te houden, hij kneep zijn lippen op elkaar en probeerde kalm te blijven. Maar Lisa, vastbesloten om een reactie uit te lokken, verschoof haar kietelende vingers net iets omhoog, dichter bij zijn ribben. Het duurde niet lang voordat Tom’s gezichtsuitdrukking veranderde. Zijn mondhoeken begonnen te trillen, en al snel ontsnapte hem een onderdrukte lach. “O-oh nee… niet daar…” mompelde hij, maar hij kon zich niet langer inhouden. "hahahah! NEE, HAHA, LISA, STOP!" riep hij, terwijl hij bijna zijn evenwicht verloor. Toen de tijd eindelijk voorbij was, liet Lisa hem los, en Tom leunde zwaar op zijn arm om niet om te vallen. “Nou, ik denk dat we jouw tweede zwakke plek ook kennen, Tom,” zei Lisa triomfantelijk.
Ze gingen verder. Sophie moest haar rechterhand op groen zetten, terwijl Tom zijn linkerhand op rood plaatste, wat hen nog dichter bij elkaar bracht in een ingewikkelde houding. Lisa, met haar rol als kietelaar, gooide de dobbelsteen met een speels gebaar. Hij rolde langzaam tot hij stilstond op een 6. "Vrije keuze!" riep Lisa verrukt uit. Ze nam even de tijd om haar 'doelwitten' te bekijken, een speelse vonk in haar ogen. Sophie en Tom wisselden een nerveuze blik; een vrije keuze betekende dat Lisa hen op hun meest kietelbare plekken kon aanpakken. Lisa besloot haar kans te grijpen en begon langzaam met Tom’s voeten die toch de beste reactie opleverde. Haar vingers gleden al snel over zijn blote voeten. Tom deed zijn uiterste best om kalm te blijven, maar hij barsste al snel uit. “HAHAHAHAHAH KOM OP LISA NIET MIJN VOETEN, KIETEL ERGENS ANDERS” zei Tom. “Ik weet dat dit effectief is Tom, jij hebt hetzelfde gedaan bij mijn oksels. Terwijl ze Tom’s voeten met een hand bleef kietelen, wendde Lisa zich plotseling tot Sophie en kietelde met een snelle beweging haar buik. Sophie schoot in de lach en wankelde gevaarlijk. “HAHAHAHA!, NEE LISA! NIET WEER MIJN BUIK HAHAHA!” riep ze uit, terwijl ze probeerde haar evenwicht te bewaren. “Okay, dan gaan we naar je tenen” zei Lisa. Ze bracht haar vingers naar haar tenen en Sophie explodeerde “HAHAHAHAHAHHA NEEEEE OOK NIET DAAAR”. Sophie wankelde gevaarlijk en in de laatste seconden schreeuwde Sophie “GENOEG IK GEEF OP”. “Yess deze ronde is voor mij” schreeuwde Tom. “Proficiat, nu is het mijn beurt om het jullie lastig te maken” zei Sophie.
Terwijl Sophie haar verlies erkende, bereidde ze zich vastberaden voor op haar ronde als kietelaar. Tom moest zijn linkerhand op blauw plaatsen, terwijl Lisa haar rechtervoet op geel moest zetten. Sophie gooide de dobbelsteen met een speelse glimlach. Het kleine witte blokje draaide en stuiterde over de vloer, en na een paar spannende seconden kwam het tot stilstand op een 2. "Bovenbenen!" riep Sophie uit. Ze besloot bij Lisa te beginnen. "Ik hoop dat je hier goed tegen kunt, Lisa," zei ze, terwijl ze zachtjes met haar vingertoppen over Lisa’s bovenbenen streek. Lisa bleef echter ontspannen, net zoals ze in de voorgaande ronde had gedaan. “Dit doet me niets” riep Lisa. Toen draaide Sophie zich met een brede grijns naar Tom. "En nu jij," zei ze terwijl ze zich klaarmaakte om zijn bovenbenen onder handen te nemen. Tom probeerde zich nonchalant te houden, maar toen Sophie haar kietelende vingers over zijn bovenbenen liet glijden, moest ook hij toch zijn best doen om zijn lach in te houden. Al snel werd zijn gezicht echter verraden door een breed lachende grijns. “Mmmmphhhhh!” riep hij. Hij bleek er slechter tegen te kunnen dan Lisa, maar hield goed stand. Tom en Lisa riepen samen “Dit is een makkie”. Sophie glimlachte en wist dat ze de andere wel klein zou krijgen. Sophie liet hun zelfverzekerde reactie niet aan zich voorbijgaan en besloot dat het tijd was om een tandje bij te schakelen.
Dit keer moest Tom zijn rechterhand op groen plaatsen, terwijl Lisa haar linkerhand op rood moest zetten. Hierdoor stonden ze dicht bij elkaar en moesten ze balanceren in een ongemakkelijke, half gedraaide houding. Sophie gooide de dobbelsteen en hij viel stil op een 1. "Voeten en tenen!" riep ze triomfantelijk uit. Tom schrok dit ging moeilijk worden, Lisa was nog niet op de voeten gekieteld en dit was zijn grootste zwakke plek. Sophie besloot om bij Tom te beginnen, die nerveus grinnikte en zijn voet iets naar achteren trok. “Oh nee, kom op Sophie, niet mijn voeten,” zei hij lachend. Maar Sophie liet zich niet afschrikken. Ze ging op haar knieën zitten en begon met lichte, snelle bewegingen haar vingers langs de onderkant van zijn voet te laten glijden. Tom’s reactie was bijna onmiddellijk. “HAHAHAHAHAHAHA NIEEEEET DAAAAAAR SOPHIE!” schreeuwde Tom. Sophie zei “Nu ga ik je breken hoor!” “HAHAHAHA NOOOIT” riep Tom, maar hij begon steeds meer te wankelen. Sophie ging even naar zijn tenen, maar zijn lachen nam af en dus probeerde ze nog een keer zijn voeten. “HAHAHAHAHA KOM OP STOP” riep hij. De tijd was om en Tom had het met hakken over de sloot gehaald. Toen Tom’s tijd voorbij was, draaide Sophie zich vol enthousiasme naar Lisa. Lisa was nerveus, haar voeten waren nog niet gekieteld vandaag, maar normaal kon ze pedicures niet uitstaan. Sophie begon eens met de tenen sinds dit bij haarzelf de grootste zwakte was. Helaas kwam er niet de reactie die ze gehoopt had, Lisa zei “Oh je gaat naar mijn tenen, die doen me niks”. “Mmhh, dan je voeten eens proberen?” zei Sophie. Ze begon zachtjes aan de onderkant van Lisa’s voet te kietelen. Lisa beet op haar lip, maar al snel kon ze het niet langer tegenhouden en begon ze te giechelen. “HAHAHAHA! Nee, Sophie, niet daar! Niet mijn voeten!” riep ze, terwijl ze krampachtig haar evenwicht probeerde te bewaren. Ze bleef lachen maar niet zo erg als bij haar andere kietelplekken en gelukkig was de tijd snel voorbij. Toen de tijd eindelijk om was, lieten zowel Tom als Lisa vermoeid hun schouders zakken, hun voeten nog tintelend van de intense kietelronde. Sophie keek tevreden toe en zei: “Nou, ik weet wel dat jullie zwakke plekken nog steeds hetzelfde zijn!”
Sophie begon zich zorgen te maken, ze moest een van de twee zien te breken. Dit keer moest Tom zijn rechtervoet op geel plaatsen, terwijl Lisa haar rechter hand op blauw moest zetten. Sophie gooide de dobbelsteen opnieuw, en deze keer kwam hij stil te liggen op een 3. "Buik en navel!" riep ze triomfantelijk, terwijl een brede grijns over haar gezicht gleed. Voor Lisa zou dit veel lastiger worden dan haar voeten, Tom was nog niet gekieteld op zijn buik en navel, dus dat was een grote onbekende. Sophie besloot met Tom te beginnen, misschien vond ze wel dat Tom’s buik zijn grote zwakte was. Met lichte, cirkelende bewegingen van haar vingers begon ze Tom’s buik te kietelen. Ondanks alle spanning gebeurde er niet veel, Tom’s buik kon blijkbaar goed tegen kietelen. “Dit doet me niks” zei Tom. “Misschien deze navel dan? zei Sophie, terwijl ze haar vinger in zijn navel beweegde. Ook hier gebeurde niks, Lisa werd nu ook echt nerveus, hoe kon ze dit overleven? Toen wendde Sophie zich met nog meer vastberadenheid tot Lisa. “Jouw beurt en jouw zwakke plek weet ik nog,” zei ze met een uitdagende blik. Lisa kneep haar ogen dicht en hapte naar adem, in deze omgekeerde positie was haar navel extra kwetsbaar. Sophie liet haar vingers langzaam naar Lisa’s navel glijden en tikte er lichtjes op. Lisa ontplofte en schreeuwde “HAHAHAHAHAHA NEEEEEEE NIET DAAR”, terwijl ze haar buik zoveel mogelijk probeerde in te houden om de vingers te ontwijken. Sophie bleef door kietelen en ging met een vinger Lisa’s navel in. “HAHAHAHA NEEE NIET MIJN NAVEL HAHAHAHAHAHA”, Lisa wankelde en moest uiteindelijk opgeven. Lisa viel lachend op de mat, nog nahijgend van de intense kietelbeurt. Sophie sprong triomfantelijk omhoog. "Eindelijk! Ik wist dat ik je kon breken!" riep ze, haar armen in de lucht geheven. Tom stak een hand uit om Lisa overeind te helpen, terwijl hij grinnikte. “Dat was een behoorlijke strijd, Lisa. Maar geef toe, je navel is echt je zwakke plek.”
Toen het spel officieel voorbij was, stond Lisa met een nerveuze glimlach in het midden van de kamer. "Oké, oké, ik geef toe... ik heb verloren," zei ze, terwijl ze haar handen in de lucht hief als teken van overgave. "Maar vijf minuten? Moet dat echt zo lang?" Sophie en Tom keken elkaar aan, hun grijnzen spraken boekdelen. "Regels zijn regels," zei Tom, terwijl hij zijn handen samenwreef. "Je wist waar je aan begon, Lisa," voegde Sophie met een plagerige toon toe. Toen Lisa op de mat lag, zagen Sophie en Tom elkaar weer grijnzend aan. "Oksels en navel, toch?" zei Sophie met een speelse blik. Lisa’s ogen werden groot. "Nee! Jullie weten dat dat mijn zwakke plekken zijn!" riep ze, terwijl ze tevergeefs probeerde haar armen tegen haar lichaam te drukken. "Precies daarom," zei Tom, terwijl hij Lisa's armen voorzichtig omhoog hield. “We kunnen deze kans niet laten liggen.” Sophie begon als eerste, haar vingers lichtjes over Lisa’s oksels bewegend. De reactie was onmiddellijk en explosief. “HAHAHAHA NEEEEE, NIET DAAR, ALSJEBLIEFT!” gilde Lisa, terwijl ze zich probeerde los te wurmen. Haar gelach vulde de kamer, en ze kronkelde op de mat, maar Tom hield haar stevig vast. Toen Sophie even stopte, nam Tom het over. "Mijn beurt," zei hij met een brede grijns. Zijn vingers vonden direct hun weg naar Lisa’s oksels en voerden een genadeloze aanval uit. Lisa leek haast door het plafond te willen gaan. “HAHAHAHAHA STOP! OKÉ, JULLIE WINNEN! HAHAHAHA!” riep ze, maar de vijf minuten waren nog lang niet voorbij. Sophie verschoof haar aandacht naar Lisa’s buik, haar vingers cirkelend rond haar navel. “Weet je wat, Tom? Dit lijkt me ook een geweldige plek,” zei ze met een ondeugende lach. Lisa begon al te lachen voordat Sophie haar navel echt aanraakte. Toen Sophie haar vingers lichtjes in haar navel liet glijden, verloor Lisa alle controle. "HAHAHAHAHA IK KAN NIET MEER! ALSJEBLIEFT! NIET MIJN NAVEL!" gilde ze, terwijl ze van het lachen nauwelijks adem kreeg. Sophie en Tom wisselden een tevreden blik. "Ik denk dat we haar precies op de goede plekken hebben," zei Tom, terwijl hij even naar Sophie knikte om door te gaan. Sophie bleef bij de navel, terwijl Tom opnieuw haar oksels kietelde. Lisa’s gelach werd bijna hysterisch. Eindelijk ging de timer af, en Sophie en Tom stopten hun aanval. Lisa lag uitgeput op de mat, tranen van het lachen over haar wangen. "Jullie... zijn echt verschrikkelijk," bracht ze uit tussen diepe ademhalingen door. Sophie gaf haar een vriendschappelijke tik op de schouder. "Misschien, maar geef toe, dit was een van de leukste vijf minuten van de dag." Tom knikte instemmend. "En we weten nu zeker waar jouw zwakke plekken zijn. Volgende keer misschien een beetje minder verliezen?" Lisa kon alleen maar hoofdschuddend lachen."Volgende keer? Ik ga nooit meer met jullie Twisteren..." Maar haar glimlach zei genoeg: het was een dag om nooit te vergeten.
AI foto van de laatste scene:
